Uzak! ...

Uzak! ...

Savrulduk birbirimizden çok uzaklara
Döndük yönümüzü bilinmezlere,serüvenlere..
Sürükleyici maceramız bundan gayrı alın yazımız
Verdik emeğimizi bir zamanlık intihar yeline..
Gözleri serden geçiren yarim
Şafakları bıraktım yüzüne
Gündoğumları sende kaldı
Kör karanlık dipsiz kuyularda bende
Benliğim yasta kaldı
Vurulsun yarim vurulsun sol yanımız
Ezilsin ezim ezim sızım sızım acıtsın canımızı
Kuru yaprak misali eylülsüz buruşsun hatıralarımız avuçlarımızda
Biz kendimizi yaşamayı yitirdik sevgilim
Sabahın seher vaktinde canım yağan hüzündür gününe
Tan yeri ağaranda azarır yaramız tenimiz sararır
Leyliler küskündür yar olmaz bize
Yüreğimiz bekes kalır kimsesiz
Viranları ağıtlaştırır güncem
Toprak ananın susuzluğu banadır
Zaman içimde kanayan yaradır...