Yok olma...

Konu: Yok olma... Çarş. Ocak 21, 2009 3:11 pm

Kimsenin
yokluğu bu kadar korkutmazdı beni. Kendimi zor günlerin insanı görürdüm
ya, hiçbir güçlüğün beni, bırak yıkmayı sendeletmeyeceğini bile
düşünürdüm.

Oysa şimdi yarımım. Ve sen böylesine uzakken benden, hiçbir zaman tam olamayacağımı da biliyorum.

`Tasalanma` diyeceksin, tasalanmayayım ama kendime bakıyorum da bir kaç umut kırıntısı dışında hiç bir şey göremiyorum.

Nerede olduğunu bilmek ya da döneceğin umuduyla yaşamak da kandırmıyor beni.

Her sabah sensiz
uyanmaktan, her günün sensiz geçmesinden korkuyorum artık. Bu yüzden
uyanmak istemiyorum `uyuduğum uykuları`...

Ve geceler... ne
yıldızları görüyorum ne gecenin sesini duyabiliyorum. Saniyelerin ne
kadar uzun, ne kadar bitmez olduğunu görüp şaşırıyorum. Zamanı bu kadar
geçmez kılan sensizliği lanetliyorum. Bir maraton koşucusu gibiyim. Ama
finişe ulaşamıyorum bir türlü.

Bildiğim bütün hasret
şarkılarını ard arda ekleyip söylüyorum. Sesimi kendim bile duymuyorum.
Ertesi gece bir kez daha... Her gece aynı hüzün...

Senden bir iz göreceğim
diye sokaklara çıkmıyorum artık. Bu kentin her yerinde sen varsın
biliyorum. Ve hiçbir köşe başından çıkmayacaksın üstelik.

Yaşamaksa yaşıyorum elbette. Şairin dediği gibi `senden uzak olduktan sonra nerde olsa yaşıyor insan.`

Yokluğunu kabul etmek böylesine zorken hiç olmama ihtimalini düşünemiyorum bile.

Bekleyeceğim seni. Zor olacak, çok zor olacak ama bekleyeceğim.

Bu yarım yüreğin diğer yarısı, yani sen....

Geleceksin değil mi?