duymasın kimse...
Duymasın kimse seni sevdiğmi,
Senin için ömrümü bile vereceğimi.
Utanmak değil bunun adı,
Korkmaktır seni sevdiğmi duyupta kaçarsan,
Razıyım uzaktan sevmeye,
Çok yakın olup da dukunamamaya,
Aslında bi nefes kadar yakınsın bana,
Gözlerin bi kor ateşin yaktığı gibi yakar içimi.
Seni her sokağın başında gördüğüm de kalbim ritmini şaşırır,
Ağzım kurur, ellrim terler,
Ben sende yeniden çocuk oldum.
Duymasın kimse seni bu kadar çok sevdiğmi,
Belki alay ederler, belkide imkansız aşk
Konu: duymasın kimse... 
Çarş. Ara. 16, 2009 12:41 am
