Sevgilim; Üşüyor musun bu yaz gününde?Üşüyorum
sensizliğin bitmek tükenmeyen günlerinde.Sevgilim…Seviyor musun bir
parça olsun beni?Çok seviyorum seni,kendim gibi.Aldığım
nefessin,duyduğum sessin,sen bana Allah’tan bir hediyesin…
Sevgilim; Sen benim bu dünyadaki cennetimsin,gidersen
ölebilirim,alırsan canımı,sesimi çıkarmaz canın olabilirim…Şimdi tüm
renkleri unut…Aklında ne kadar renk varsa…Farklı bir renk yaratalım,sen
ve ben,biz …Şah damarım kadar yakınken,her şeyimken,sebebimken…Rengim
ol,dengim ol,tenim ol;yüreğim ol…Umutla mutlaka sar
yeniden…Sevgilim;sevgilerin en güzeli benden sana,sevgilim ufuktaki
çizgi gökkuşağını anımsatıyor rengârenk sadece ikimiz için
aslında.Duyuyor musun sesimi,görüyor musun gözlerimi?Seviyor musun bir
parça bile olsun beni?
Aşk nedir diye sorsalar;sen derim…Günâh nedir diye sorsalar unuttum
derim…Seni severken tüm günâhlarımı attım çamura,her yeni gün sevap
benim için…Sana kattığım anlam,yüreğime hediye ettiğin aşk için…
Sevgilim; seviyorum seni…İki gözüm,iki kulağım,bedenimin her bir
hücresine kilitlenmiş,dua hâline gelmiş,fısıltıyla başlayan ismin
gibi…O çok seviyorum kelimesiyle başlayıp,adınla sona erer gibi
seviyorum seni…Sevgilim;unuttuğun bir şey mi var?Yüreğim temelli
barındırmaya gönüllü seni…Canı gibi,cananı gibi,vârı,yok’u gibi…
Sevgilim;canın acırsa canım kanayabilir,adımı tek bir saniye telaffuz
etsen kuşlar ötmekten vazgeçip,sıralarını savıp,kulaklarım yalnızca
sana odaklanıp seni dinleyebilir…Şimdi düşün ki;yokum…Şimdi düşün
ki;çok seven değil,sona ermekte olanım…Şimdi düşün ki;gerçekten de
gerçekte biz varız…Sen ve de ben,biziz artık…Kulağa hoş gelen bu
nağmeye ihanet etmeyelim artık…
Yani diyorum ki sevgilim;sen benim,ben senin…Biz birbirimizin
olalım,birbirimize ait olalım,yüreklerimiz aynı tempoda raks
ederken,aşk ateşi sarsın dört bir yanımızı.Korkma;korkularını denize
atıp yalnızca seveceğim seni…Severken yalnızca cesur
olalım…Sevgilim;sana çok aşığım…Denizleri,ormanları,şu güzel tabiatı
seninle solumayı dileyip,seninle son nefesini vermeye can atar gibi…